Zo’n tien jaar geleden begon ik al na te denken over het onderwerp kinderen, toen ik een relatie kreeg met een elf jaar oudere man. Hij had al een zoontje van vier jaar uit een vorige relatie. Ik werkte op dat moment in de kinderopvang. Ik ben dol op baby’s, dat ben ik altijd al geweest. Het oergevoel ontbreekt bij mij wat dat betreft niet. Echter kwam ik er al snel achter dat het gezinsleven niet bij mij past.

Het gezinsleven past niet bij mij

Hoewel ik best geloof dat een zwangerschap en bevalling een bijzondere ervaring is, lijkt het leven met kinderen en alles wat daarbij komt kijken, mij op lange termijn helemaal niets. Ik heb nooit de behoefte gevoeld een eigen kind te krijgen. Om de rol van moeder op me te nemen. Het argument ‘je krijgt niet een kind, je krijgt een volwassene’ slaat de spijker op z’n kop voor mij. Een baby heb je maar even. Vervolgens begint er een lang en ingewikkeld proces van opvoeden. Althans zo ervaar ik het. Ik heb neefjes en nichtjes en daar kan ik goed mee overweg. Maar als ik zie waar mijn zus dagelijks mee te maken krijgt, sta ik niet te springen het haar na te gaan doen.

‘je krijgt niet een kind, je krijgt een volwassene’

Mijn eigen jeugd was traumatisch en een hechte band met mijn ouders heb ik nooit gehad. Ik ben sinds jaren druk bezig met herstelwerkzaamheden. Ik heb veel tijd en energie nodig om goed voor mezelf te kunnen zorgen en om betekenisvolle relaties op te bouwen met anderen mensen. Al zou ik het willen, ik zou een kind niet eens kunnen geven wat het nodig heeft. Ik heb respect voor kinderen, zij zijn onschuldig en zij verdienen een moeder die zich volledig kan toewijden aan het moederschap. Ik kan en wil dit niet. En dan heb ik het nog niet eens over de overbevolking en de vaak onveilige wereld waarin we leven.

Kinderen verdienen een moeder die zich volledig kan toewijden aan het moederschap

Ik kies ervoor een goede ‘moeder’ te zijn door mijn kind niet geboren te laten worden. Ik heb een innerlijk kind die nu eerst aan de beurt is. Zodra de tijd rijp is, zal ik met veel liefde mijn tijd en aandacht schenken aan kinderen die er al zijn en die het goed kunnen gebruiken.

Famke, 32