Ik ben Esther en ik heb 0 kinderen. Zo pfoei dat is eruit. Nu ik toch het woord heb, lijkt mij het ideale plek om het te hebben over het onderwerp: listige kinderopmerkingen. Listig, dat is een lekker oudhollands woord met de betekenis: bedrieglijk, doortrapt, geslepen, gewiekst, leep, loos, slim, sluw, spitsvondig, uitgekookt, vals, volleerd. Nu zal degene die dit soort opmerkingen maakt dit vast niet als listig ervaren, die leeft in een ‘iedereen-krijgt-kinderen-tunnel’ en leeft daardoor in totale onschuld met allerlei opmerkingen van dien.

Mensen zonder kinderen voelen zich vaak in de hoek gedreven door deze ogenschijnlijke onschuldige, maar uiterst listige opmerkingen. Ter illustratie wat voorbeelden: ‘wacht maar tot je zelf kinderen hebt’, ‘ Wanneer gaan jullie er aan beginnen?’ en de altijd mooie ‘oh, dit wordt zeker de kinderkamer’ vaak gecombineerd met 7 knipogen en drie elleboogporren. Ik kan nog wel even doorgaan, maar waar ik het graag over wil hebben is hoe we hier mee om kunnen gaan. Ik sta namelijk zelf best vaak met mijn mond vol tanden om later de perfecte opmerkingen te hebben, precies 5 minuten te laat. Misschien kunnen we elkaar helpen om tot de ideale reacties te komen op zulke listige opmerkingen?

‘Wacht maar tot je zelf kinderen hebt’,  ‘ Wanneer gaan jullie er aan beginnen?’,  ‘Dit wordt zeker de kinderkamer?’

Om zelf te starten heb ik mijn man om raad gevraagd. Naast het feit dat mannen uiteraard (nou… niet uiteraard, maar je snapt ‘m) deze listige kinderopmerkingen veel minder krijgen, kunnen ze er eerlijk gezegd beter mee omgaan. Ik denk serieus dat het ligt aan de uitgebreide amateur voetbalcarrière die de meeste mannen hebben doorlopen, waarbij flauwe grappen en kleine pesterijen een subcultuur op zichzelf zijn.

Mannenoplossingen voor vrouwenproblemen

Mijn man had een opvallende strategie die goed was voor mijn mentale gezondheid. Het was op een te verwachte kinderbom-situatie, een familiefeestje, waar ik het experiment uitvoerde. Om niet te verzanden in theoretische modellen zal ik gelijk de hele situatie uit de doeken doen. Ik vertel je eerst hoe de situatie was verlopen als ik mijn gebruikelijke zelf was geweest bij oma haar 85ste verjaardag.

Hoe een vriendelijker-dan-goed-voor-haar-is-vrouw een vraag-maar-raak-situatie oplost

Algemene praatje in klein kringetje neven en nichten. Nicht/ tante/ (schoon)moeder (het zijn altijd vrouwen) start het gesprek.

Zij: Wat een leuke jurk.

Ik: Dank je wel!

Zij: Ja het kleedt ook wel goed af, zeker bij je buik.

Ik: Haha ja dat klopt zeker.

Zij: Kan altijd nog van pas komen hé! [aanstoten, knipoog]

Ik: Nou haha ehm.. als we veel gaan eten vanavond wel ja haha [fakeglimlach]..

Ober: Wilt u wat drinken?

Ik: Nou geef mij maar een droge witte wijn alstublieft.

Zij: Oh dus nu is er nog niks aan de hand dus? [ze haalt iedereen er even bij door alle neven en nichten aan te kijken met opgetrokken wenkbrauwen]

Ik: Nee, haha, zou lastig zijn he nu [wijn omhoog]… maar eh oma 85 wat een leeftijd. *mond vol tanden*

U snapt het scenario wel verder he? Geloof me, je haat jezelf en jouw vreselijk conflictvermijdelijke gedrag nog meer dan de vrouw die jou deze ellendige situatie aan doet.

Gaan we snel verder met de mannenversie. Mannen hebben uitermate veel meer schijt aan wat andere denken. Sterker nog, mensen om de tuin leiden is voor hen een kleine overwinning op zichzelf. Dus het ging dus op aanraden van mijn mannelijke wederhelft als volgt:

De mannenoplossing

Zij: Wat een leuke jurk.

Ik: Dank je wel, kleedt lekker af he!

Zij: Nou dat wilde ik net zeggen, zeker de buik, altijd handig [knipoog-stoot]

Ik: Ja ik ben ook wat dikker geworden de laatste tijd, dus dan is het helemaal handig [knipoog terug]

Zij: Ohhh.. ja zeg dat, ik weet hélemaal wat je bedoelt [grootse glimlach, klein hinniklachje]

Ik: Fijn. [klein glimlachje, geen geluid of tanden]

Ober: Wilt u wat drinken?

Ik: Eh ja doe mij maar een … [bewuste pauze.. lastig hoor] … ijsthee green alstublieft.

 ** De groep valt uiteen. Vervolgens wat geroddel, ik hoor mijn geboortejaar vallen, de zin ‘het werd tijd’ en ‘en hij zou zo’n goede vader zijn’.**

En dan uitzitten. Heel de avond op ijsthee en andere non-alcoholische versnaperingen is normaal op zo’n feest al geen aanrader en nu met het gezoem om je heen al helemaal geen gemakkelijke. Maar het is voor een goed doel, wachten op dat ene moment. Er is er altijd één die het dan zeker wilt weten (vertelde mij vriend hé, dit was totaal nieuw voor mij), dan moet je dus klaar staan.  Er loopt een klein achternichtje langs, ik geef haar mijn allervriendelijkste glimlach. Alles klaar voor de aanval en ja hoor, net als we lekker in een flinke groep familie staan durft de brutaalste neef het aan:

Zo dus, nu jullie getrouwd zijn, gaan jullie zeker voor de volgende stap?

Hij: ‘Zo dus, nu jullie getrouwd zijn, gaan jullie zeker voor de volgende stap?’  Níet gelijk reageren… en ook: walging wegslikken voor die kansloze benaming De Volgende Stap, het is geen maanwandeling he mensen.

Ik: ‘Wat bedoel je met De Volgende Stap?’  Laat ze wachten… niet te snel happen.

De groep kijkt weer naar de vrager, ja leg dat maar eens uit denkt de helft van de groep, de andere helft verbaasd over het feit dat ik klaarblijkelijk niet weet wat dat betekent.

Hij: ‘Nou kinderen, jullie hebben de leeftijd er zeker voor.’

Ik: ‘Oh zo’…nu nog meer wachten….rustâghh… ‘Nou’.. nog even lief wegkijken voor extra effect. Dan glashard oogcontact..

Ik: ‘Daar hebben wij nog écht even geen zin in.’

BAM

Piet Paulusma scheurt in zijn auto om dit onverwachte koufront te verklaren. Nu kalm blijven, oogcontact houden, toon geen angst, juist rustig glimlachen met genoegen- jij bent niet zo dom om in deze trap te vallen. Nu is het zaak om sterk te blijven, houd oogcontact, blijf stevig staan, ga geen stiltes opvullen, breng het als de normaalste opmerking van de avond.

Hij: ‘Oh oké, ja dat kan natuurlijk ook’ *hij met zijn mond vol tanden: yes!*

Ik: ‘Goh ga jij drinken halen?’ — > Een medeluisteraar wil de ongemakkelijke situatie verlaten door naar de bar te gaan. Hij knikt verlegen.

Ik: ‘Wil je dan voor mij een wit biertje meenemen? Dank je.’

Drink dat ijskoude biertje vervolgens met al jouw genoegen en zelftevredenheid op, terwijl je de rest van de familie met een anticlimax van jewelste opzadelt. Geniet er optimaal van. De echte pro wrijft zelfs daarna nog liefelijk over haar buik, om de uiteindelijke verwarring tot een hoogtepunt te brengen. Je kunt naar huis.